Aktualności
  • English (UK)
  • pl-PL

Aktualności

W myśl zapisów nowelizacji ustawy o OZE - poza prosumentami - w mikroinstalacjach do mocy 40 kWe energię elektryczną mogą wytwarzać przedsiębiorcy na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Jest to rozwiązanie wpisujące się w model semi off grid tj. wykorzystania energii na własne potrzeby z możliwością odsprzedaży do sieci. Właściciele większych instalacji będą mogli skorzystać z systemu aukcyjnego, do którego ceny referencyjne dla poszczególnych koszyków technologicznych zostaną ogłoszone w rozporządzeniu Ministra Energii, lub realizować inwestycje poza ustawą np. ze wsparciem dotacyjnym w instalacje OZE nastawione na autokonsumpcję energii.

Jakie prawa ma przedsiębiorca produkujący energię na cele swojej działalności

  • Sprzedawca ma obowiązek zakupu niewykorzystanej energii wytworzonej przez przedsiębiorcę w mikroinstalacji z odnawialnych źródeł energii, w tym przechowywanej w magazynie energii. Ustawodawca poprawił kontrowersyjny zapis sugerujący, że warunkiem koniecznym do odebrania energii jest jej wcześniejsze zmagazynowanie.
  • Cena zakupu energii elektrycznej wynosi 100% średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale ogłoszonej przez Prezesa URE. Przedsiębiorca może liczyć na ok. 17 groszy za kWh. W stosunku do zapisów ustawy o OZE z 20 lutego 2015 roku, wobec przedsiębiorców zrezygnowano z rozliczenia typu net-metering, powracając do wcześniejszej koncepcji z Prawa energetycznego (małego trójpaku). Uzasadnienie do ustawy o OZE milczy skąd takie rozwiązanie, ale z ekonomicznego jest to i tak przepis stosunkowo prosty i bardziej korzystny od opustów dla prosumentów.
  • Obowiązek zakupu oferowanej energii elektrycznej z OZE powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej i trwa przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2035 r.

 

Wstępna analiza opłacalności budowy mikroinstalacji OZE dla małego przedsiębiorstwa

Opłacalność inwestycji realizowanej w małym przedsiębiorstwie przeanalizowano przyjmując następujące założenia:

  • Moc mikroinstalacji fotowoltaicznej (PV) 20 kW
  • Zużycie energii w przedsiębiorstwie 20 000 kWh/rok
  • Koszt inwestycyjny instalacji PV to 5 556 zł/kW netto, przy założeniu postępującego spadku cen PV.
  • Roczne koszty eksploatacyjne to 100 zł netto za kW, ponadto akcyza w wysokości 20 zł/MWh
  • Instalacja będzie finansowana w całości ze środków własnych, albo z kredytu inwestycyjnego dla przedsiębiorstwa w 80%, lub z dotacji z programu „Prosument” (przy założeniu braku ograniczeń związanych z przekroczeniem pomocy publicznej)
  • Założono bezpośrednie zużycie energii z PV na potrzeby własne w wysokości 50% lub 80% w przedsiębiorstwie
  • Sprzedawca energii będzie miał obowiązek odbioru energii z instalacji przez 15 lat. Po tym czasie nadwyżki energii będą oddawana do sieci bezpłatnie.
  • Koszt kapitału własnego (dyskonto) przyjęto na poziomie 2%, dodano premię za ryzyko 2%.
  • Prognozowany wzrost detalicznych cen zmiennych składników rachunku za energię: 1%, a hurtowych cen energii: 0,5%

 

Opłacalność instalacji w przedsiębiorstwie w trzech wariantach

Wnioski

Realizacja mikroinstalacji w przypadku przedsiębiorców w myśl nowych przepisów okazuje się korzystniejsza niż w wypadku prosumentów, dzięki pozostawieniu możliwości sprzedaży nadwyżek energii po cenach rynkowych. Opłacalność instalacji jest tym większa, im większy poziom autokonsumpcji, a w przypadku działalności gospodarczej profil zużycia energii jest znacznie lepiej skorelowany z uzyskami z instalacji PV, niż w budynkach mieszkalnych. W przypadku przedsiębiorstw przy założeniu optymalnego doboru mocy mikroinstalacji do profilu wykorzystania energii w przedsiębiorstwie, realne są okresy zwrotu na poziomie 10-15 lat. Nawet kredytowanie instalacji umożliwia przedsiębiorstwu zwrot z inwestycji w okresie jej eksploatacji. Głównymi czynnikami ryzyka inwestycyjnego są ceny energii i jej składniki taryfowe.

Instytut Energetyki Odnawialnej (IEO), bezpośrednio po opublikowaniu w dniu 5 maja 2016 r. przygotowanego w Ministerstwie Energii poselskiego projektu nowelizacji ustawy o OZE przygotował kompleksową opinię ekonomiczną o projekcie wskazując zasadnicze uchybienia w koncepcji regulacyjnej oraz związane z tym ryzyko. Niniejszą opinię IEO przygotował po zakończeniu (przyjęciu przez Sejm poprawek Senatu) w dniu 23 czerwca prac nad nowelizacją. Opinia dotyczy tylko tych elementów uchwalonej ustawy (rozdziału 4-go ustawy), w stosunku do których można przeprowadzić ilościowe analizy ekonomiczne. Takich analiz nie można jeszcze przeprowadzić w stosunku do systemu aukcyjnego, który ma zastąpić dotychczasowy system wsparcia produkcji energii elektrycznie zielonych certyfikatami, z uwagi na brak szeregu rozporządzeń wykonawczych (a nawet ich projektów).

Instytut Energetyki Odnawialnej w Warszawie oraz Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu zapraszają na studia podyplomowe w Warszawie „Inwestycje w odnawialne źródła energii - producenci energii z OZE, autoproducenci biznesowi i prosumenci”. Program V edycji organizowanej w Warszawie bazuje na doświadczeniach z poprzednich lat, ale bierze też pod uwagę nowe, wspominane powyżej uwarunkowania. W programie studiów uwzględniono specjalną rolę szeroko rozumianej energetyki prosumenckiej, w tym tzw. prosumentów biznesowych i autoproducentów (energetyka przemysłowa) oraz nowych koncepcji technologicznych, takich jak systemy hybrydowe i mikrosieci oraz wprowadzanych dopiero nowych rozwiązań organizacyjnych, takich jak klastry i spółdzielnie energetyczne.

W sensie strategii konkurencji na rynku regulowanym ustawą o OZE wyróżnić można trzy rodzaje odnawialnych źródeł energii:

  • wysokich nakładach inwestycyjnych i niskich kosztach eksploatacyjnych - WNI. W tej grupie generalnie mieszczą się elektrownie słoneczne, wiatrowe, zazwyczaj wodne, w niektórych lokalizacjach geotermalne
  • wysokich nakładach inwestycyjnych i wysokich kosztach eksploatacyjnych – WNIiE. Są to technologie energetycznego wykorzystania biomasy w nowych instalacjach
  • niskich nakładach inwestycyjnych (dostosowawczych)  i wysokich kosztach eksploatacyjnych – NNI. Jest to zasadniczo technologia współspalania biomasy z węglem w istniejących elektrowniach węglowych.


źródło: Newseria.pl

Zgodnie ze zobowiązaniami wobec UE Polska powinna do 2020 roku osiągnąć 15 proc. udziału odnawialnych źródeł w miksie energetycznym. – To wymaga inwestycji rzędu 66 mld zł – podkreśla Grzegorz Wiśniewski, prezes Instytutu Energetyki Odnawialnej. Stworzyłoby to ogromny rynek dla rozwijających się firm instalacyjnych, dystrybucyjnych, a przede wszystkim dla producentów urządzeń. Krajowy rynek energii odnawialnej ma jednak poważne problemy.

ZAPISZ SIĘ DO NEWSLETTERA Akceptuje regulamin

Przemyślane i efektywne rozwiązania dla rynku energii odnawialnej.



NIP: 524-24-00-349; KRS: 0000036667; Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy; XIII Wydział KRS Rejestr Przedsiębiorców; Bank ALIOR, O/Warszawa - Rakowiecka 39a, Numer rachunku 70 2490 0005 0000 4530 3375 5501; Kapitał zakładowy: 53.500 zł

Cookies