• English (UK)
  • pl-PL
  • Taryfy stałe FiT muszą wejść w życie od nowego roku !

    Opinia Instytutu Energetyki Odnawialnej na temat projektu nowelizacji Ustawy o Odnawialnych Źródłach Energii (projekt z dn. 16-12-2015 r.)

    Instytut Energetyki Odnawialnej (IEO), jako jednostka monitorująca w sposób niezależny wdrażanie w Polsce przepisów wspierających rozwój OZE w myśl dyrektywy 28/2009/WE, w tym tworzenia i wdrażania przepisów ustawy o OZE oraz rozwój rynku OZE, widzi pilną potrzebę zajęcia stanowiska w sprawie projektu nowelizacji Ustawy o Odnawialnych Źródłach Energii (projekt z dn. 16-12-2015 r.). W dniu 16.12.2015 roku do Sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii (druk 134). Projekt ten jest niezmiernie ważny dla branży OZE. Jednak zgodnie z informacjami podanymi w uzasadnieniu przez Wnioskodawców procedowany będzie wyjątkowo szybko.  Komisja Sejmowa zajmie się nim już 21.12.2015, a w przypadku przyjęcia proponowanych zmian przez większość sejmową miałyby one wejść w życie od 31.12.2015 roku. Zasadniczą zmianą jaka miałaby nastąpić w obowiązującym prawie (ustawie o OZE) jest przesunięcie o pół roku (na 1.07.2016) rozdziału 4 ustawy, który dotyczy mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, w tym m.in. nowych w stosunku do obowiązującego prawa mechanizmów aukcji dla dużych źródeł OZE oraz taryf gwarantowanych dla mikroźródeł OZE.

    Uwagi:

    1) Dalsze odsuwanie wdrażania nowych rozwiązań wspierających produkcję energii z OZE może skutkować niewypełnieniem celów na 2020 rok, a w konsekwencji koniecznością zapłaty przez Polskę kary za brak wymaganej ilości energii lub kosztownego dla podatników zakupu brakującego wolumenu energii w formie tzw. transferu statystycznego w latach 2019/2020. Wstępne oszacowania krajowych postępów we wdrażaniu dyrektywy wykazują, że już w roku 2014 ścieżka dojścia do wymaganego 15% udziału energii z OZE w energii finalnej w 2020 roku nie była realizowana.

    2) Proponowana nowelizacja wprowadza do  mechanizmu aukcyjnego jeszcze więcej niepewności i niejasności. W szczególności nie jest jasne, czy obowiązywać będą wydane już najważniejsze dla tego systemu akty wykonawcze, tj. rozporządzenia o wolumenie energii zakupionej w aukcji oraz o cenach referencyjnych. W rezultacie, wątpliwe jest, aby pierwsza aukcja mogła zostać definitywnie rozstrzygnięta w 2016 roku, co zważywszy na przewidziane ustawą terminy realizacji inwestycji (do 48 miesięcy) skutkować może nie osiągnięciem zakładanego poziomu produkcji zakupionej energii w roku 2020, przynajmniej w zakresie energii elektrycznej, a wiec  w sektorze, który do tej pory, choć nieefektywnie to relatywnie najlepiej realizował swoje cele ilościowe.

    3) Ceny świadectw pochodzenia w obrocie zarówno giełdowym jak i bilateralnym nie pozwalają obecnie na osiągnięcie poziomu przychodów wymaganego dla opłacalnego funkcjonowania większości technologii OZE, a nawet pokrycia pełnych kosztów operacyjnych. Ponadto od roku 2011 nieprzerwanie narasta nadprodukcja świadectw pochodzenia w stosunku do celów na poszczególne lata oraz wolumen świadectw pochodzenia „zbankowanych” (wydanych i nie umorzonych), którego wartość przekracza już roczne zapotrzebowanie na świadectwa pochodzenia. Powoduje to, że w najbliższych latach korzystanie z tego systemu jest mało obiecujące dla inwestorów. Ponadto nie są obecnie znane (poza rok 2016) wysokości zobowiązania ilościowego dla przedsiębiorstw zobowiązanych do umarzania świadectw, co generuje dodatkowe czynniki ryzyka. Nie wiadomo też, jaki wolumen wartościowy i ilościowy energii będzie mógł zostać zakupiony na aukcjach dla istniejących instalacji (przechodzących z systemu ŚP). W tej sytuacji przesunięcie wdrożenia art. 4 ustawy jest jednoznacznie korzystne jedynie dla zamortyzowanych dużych elektrowni wodnych (które w nowym roku straciłyby możliwość pozyskiwania ŚP) oraz współspalania biomasy z węglem (które  uzyskiwałoby 0,5 ŚP za jednostkę dostarczonej energii). Dopuszczenie do takiej sytuacji pogłębi jedynie kryzys na rynku ŚP.

    4) Projekt nowelizacji ustawy o OZE pogarsza sytuację inwestorów w mikroinstalacje OZE o mocy do 40 kW, którzy przygotowali swoje inwestycje pod system tzw. bilansowania półrocznego, z możliwością sprzedaży nadwyżek wyprodukowanej, a nie zużytej energii elektrycznej po cenie wynoszącej 100% ceny rynkowej. Po dokonaniu proponowanej nowelizacji ustawy  OZE, będą oni zmuszeni sprzedawać energię po 80% ceny rynkowej, bez możliwości bilansowania półrocznego. Będzie to zmiana reguł i naruszenie umowy pomiędzy państwem a obywatelem, bo prawo zadziała wstecz, pogarszając warunki ekonomiczne dla tej grupy, liczącej obecnie ok. 5 tys. osób (szacunki NFOŚGW). Dolegliwości zmiany reguł złagodzi jedynie fakt, że obecne przepisy ustawy i jej nowelizacji gwarantują,  że  po okresie 6 miesięcznego  „odroczenia”  najmniejsi inwestorzy korzystający ze sprzedaży energii po cenie 80% (lub świadectwach pochodzenia – w przypadku przedsiębiorców) uzyskają prawo do bilansowania półrocznego i sprzedaży salda nadwyżek po 100% ceny energii z rynku (przez 15 lat od momentu wprowadzenia po raz pierwszy energii do sieci).

    5) W zdecydowanie najgorszej sytuacji znajdą się najmniejsi inwestorzy, którzy przygotowali swoje inwestycje pod nowy system taryf gwarantowanych, a zwłaszcza ci, którzy zaciągnęli kredyty (zgodnie z prawem krajowym i unijnym nie mogli korzystać z dotacji).  Należy zgodzić się z tezą, że zapisy odnośnie stałych taryf dla mikroinstalacji (do 3 kW i 3-10 kW) wymagają doprecyzowania i lepszego umocowania w systemie wprowadzanym przez Ustawę OZE, zwłaszcza w kontekście podatkowym, pomocy publicznej i wyeliminowania dodatkowych zagrożeń dla ich adresatów - najmniejszych i najbardziej wrażliwych uczestników rynku OZE. Ta najsłabsza grupa była do tej pory najgorzej traktowana przez państwo, ale pomimo braku szczególnej atrakcyjności ekonomicznej, drobni inwestorzy zainteresowani tego typu instalacjami od ponad pół roku przygotowują się do ich budowy, zakładając w kalkulacjach ekonomicznych, że od 1.01.2016 uprawnieni będą do uzyskania stałej, podanej w ustawie, ceny za energię. W przygotowanie projektów mikroinstalacji zaangażowanych jest (także finansowo) szereg małych firm instalacyjnych oraz producentów urządzeń OZE. W drugiej połowie 2015 roku rynek ten znacząco się rozwinął, a liczbę prosumentów rozwijających inwestycje z uwagi na  taryfy gwarantowane można szacować na kilka tysięcy.Z ich punktu widzenia odsunięcie w czasie wejścia w życie przepisów o stałych cenach jest zdecydowanie niekorzystne, gdyż uruchomione inwestycje w mikroinstalacje wspierane po 1.01.2016 w oparciu o obecne zasady nie będą opłacalne. Uzasadnienie i ocena skutków regulacji do zmiany ustawy zupełnie pomijają ten aspekt. Podczas gdy w stosunku do rozpoczętych procesów inwestycyjnych dedykowanych dla istniejącego systemu świadectw pochodzenia uzasadnia się zmiany koniecznością umożliwienia inwestorom dokończenia rozpoczętych projektów, całkowicie pomija się projekty przygotowywane z myślą o ich realizacji w nowym systemie, które w starym systemie nie mogłyby być zrealizowane. Jest to niedopatrzenie w szybko przebiegającym procesie legislacyjnym, które niestety może być odbierane jako przejaw zdecydowanie nierównego traktowania podmiotów w okresie przejściowym. Dotknie to głównie najmniejszych i najsłabszych uczestników rynku, którym należy się szczególna ochrona ze strony państwa. Dlatego  IEO apeluje o wyłączenie z nowelizacji artykułów poświęconych taryfom stałym dla mikroinstalacji i wejście ich w życie w pierwotnie planowanym terminie 1.01.2016.

     

    Do pobrania:

     

    Zachęcamy do podzielnia się z nami uwagami i spostrzeżeniami nt. ustawy OZE. Ankieta składa się z kilku pytań i jej wypełnienie nie powinno zająć więcej niż 5 min.


    • USTAWA o odnawialnych źródłach energii uchwalona przez Sejm, z dnia 20 lutego 2015 r.

      Tekst ustawy ustalony ostatecznie po rozpatrzeniu poprawek Sena

      Czytaj więcej


    • Uwagi Instytutu Energetyki Odnawialnej do projektu nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii przedstawionej przez Ministerstwo Gospodarki do konsultacji 15 maja 2015 roku

      Z najnowszych analiz ekonomicznych Instytutu Energetyki Odnawialnej (IEO) wykonanych z uwagi na nowelizację ustawy o odnawialnych źródeł energii przedstawionej przez Ministerstwo Gospodarki (MG) do konsultacji 15 maja 2015 r. wynika,  że przyjęte w nowelizacji ustawy OZE zmiany doprowadzą do zatrzymania rozwoju energetyki prosumenckiej  w Polsce. Wg prezesa IEO, Grzegorza Wiśniewskiego  w proponowanej regulacji dwie sprzężone ze sobą szczególnie niekorzystne grupy przepisów mogą na długo uczynić nieracjonalnymi ekonomicznie inwestycje prosumenckie w Polsce. Jego zdaniem  nowelizacja proponuje jednocześnie nieuzasadnione obniżenie wysokości pierwotnych taryf bazowych FiT dla wybranych technologii oraz poprzez nowe przepisy zwiększa koszty dla wszystkich technologii (bez zwiększenia wysokości pierwotnych taryf FiT). W tych warunkach wyjściowa wysokość stawek FiT byłaby o 30-40% zaniżona w stosunku do realnych kosztów, a  inwestycje prosumenckie stałyby się całkowicie nieopłacalne i zabrakłoby mechanizmu do ich komercjalizacji.

      Część niejasności prawnych w ustawie o OZE została przez Ministerstwo Gospodarki doprecyzowana, ale proponowane przepisy w nowelizacji ustawy OZE wprowadzają nowe niewiadome i zawierają wiele pułapek:

      • ograniczenie  ilości energii jaką po ustalonej taryfie FiT ma zakupić zakład energetyczny.  Po przekroczeniu w danym roku progu określonego tzw. wskaźnikiem wykorzystania mocy zainstalowanej, właściciel mikroinstalacji będzie zmuszony oddać sprzedawcy zobowiązanemu energię po cenie z rynku hurtowego czterokrotnie niższej niż taryfa FiT. W istocie „nadwyżka” będzie też bonusem finansowym dla sprzedawcy zobowiązanego (koncernu energetycznego) poprzez możliwość pozyskania tańszej energii niż rynkowa, bez strat na dystrybucji.
      • Przyjęte przez MG maksymalne poziomy koszty inwestycyjne (CAPEX) i operacyjne (OPEX) do udowodnienia wyższych stawek FiT zmuszają w zasadzie wszystkich inwestorów do niezwykle uciążliwej, kosztownej (też dla administracji)  i ryzykownej ścieżki ubiegania się o wyższą (realną) stawkę FiT. Posługiwanie się przytoczonym w noweli wzorem do indywidulanego określania wysokości taryf FiT wymagałoby wiedzy, którą można zdobyć na studiach ekonomicznych, a dodatkowo trzeba dobrze umieć obsługiwać arkusz kalkulacyjny Excel, co wyklucza większość obywateli z systemu wsparcia.
      • Przyjęte przez MG metody liczenia FiT nie uwzględniają znacznej kosztów podatkowych, a w szczególności  kosztu VAT na urządzenia instalowane przez osoby fizyczne, co najsilniej  obniża rentowność inwestycji.
      • Prosument korzystający z taryf FiT został dodatkowo obarczony kosztem bilansowania energii, trudnym do przewidzenia i sparametryzowania w Polsce, choć sam nie ma wpływu na ich wysokość.
      • Najbardziej destrukcyjnie i długofalowo na zaniżanie wysokości FiT i trwałe pogarszanie opłacalność inwestycji wpływa przyjęta maksymalna stopa dyskonta (3,58%), nie oddająca skali ryzyka na rynku prosumenckim. Nawet w krajach o znacznie bardziej rozwiniętych i mniej ryzykownych rynkach, stopy dyskonta przyjmują znacznie wyższe wartości (np. zaakceptowana przez Komisję Europejską w trybie notyfikacji stopa dyskonta dla prosumentów w Danii wynosi 10%).

       

      IEO proponuje m. in.  następujące zmiany:

      • Pozostawienie niezmienionych stawek wyjściowych taryf FiT dla wszystkich źródeł na poziomie przyjętym w ustawie o OZE, celem ich dalszego dostosowania w rozporządzeniu Ministra Gospodarki przewidzianym w ustawie,
      • Wprowadzenie  zerowej stawki VAT na mikroinstalacje należące do osób nieprowadzących działalności gospodarczej,
      • Zdjęcie  kosztów bilansowania energii z prosumenta,
      • Dla mikroinstalacji o mocach do 10 kW wprowadzenie ustawowego obowiązku uzyskania celu  800 MW nowych mocy przyłączonych do sieci energetycznej do 2020 roku w efekcie wdrożenia systemu  taryf gwarantowanych FiT.
      • Powołanie przez Ministra Gospodarki Rady Konsultacyjnej ds. Monitorowania Systemu Wsparcia i Rozwoju Mikroinstalacji OZE z celem doprowadzenia do realizacji 800 MW w liczbie minimum 200 tys. mikroinstalacji do 2020 roku, w sposób zapewniający różnorodność technologiczną i rozwój krajowego przemysłu.
      • Wystąpienie do Komisji Europejskiej z wnioskiem o pre-notyfikację przepisów prosumenckich, popartym rzetelnymi analizami ekonomicznymi kosztów produkcji energii elektrycznej z OZE z oceną skutków regulacji,

       

      Pełna treść opinii IEO o nowelizacji ustawy OZE wraz z zestawieniem wyników symulacji kosztów produkcji energii elektrycznej z mikroinstalacji OZE dla wybranych grup inwestorów jest dostępna na stroniewww.ieo.pl


    • Uwagi Instytutu Energetyki Odnawialnej do projektu zmian w ustawie o OZE (projekt poselski z 5 maja 2016 roku, druk sejmowy nr 476) oraz kluczowe propozycje zmian w projekcie

      IEO proponuje wzmocnienie instrumentów wsparcia adresowanych do segmentu energetyki rozproszonej i obywatelskiej oraz  najsłabszych uczestników rynku: prosumentów, małych średnich firm i jednoczenie   ograniczenie nadmiarowego  strumienia pomocy publicznej kierowanej na współspalanie biomasy z węglem na masową skalę.
    • Uzasadnienie do projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii - projekt z dnia 26 lipca 2012r.

      UZASADNIENIE DO PROJEKTU USTAWY O ODNAWIANYCH ŹRÓDŁACH ENERGII

      1. Potrzeba i cel uchwalenia ustawy o odnawialnych źródłach energii

      Rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii (OZE) w Polsce jest postrzegany głównie jako działanie zmniejszające obciąŜenie środowiska oraz zwiększające bezpieczeństwo energetyczne kraju. Ma to szczególne znaczenie w sytuacji, gdy polska elektroenergetyka oparta jest w około 90 % na węglu, w związku z czym zdywersyfikowanie źródeł wytwarzania energii elektrycznej jest niezwykle istotne. Wymaga zaznaczenia, Ŝe rozwój energetyki odnawialnej opierać się będzie przede wszystkim na generacji rozproszonej, która jednocześnie przyczynia się do zmniejszenia strat związanych z przesyłem energii, a tym samym istotnie poprawia bezpieczeństwo energetyczne i redukuje emisję gazów cieplarnianych.

      Czytaj więcej


    • Uzasadnienie do projektu ustawy o odnawianych źródłach energii. Projekt z dnia 9 października 2012r.

      UZASADNIENIE DO PROJEKTU USTAWY O ODNAWIANYCH ŹRÓDŁACH ENERGII

      Czytaj więcej


    • W jaki sposób zostały obliczone ceny referencyjne OZE dla systemu aukcyjnego ? - opinia Instytutu Energetyki Odnawialnej o cenach referencyjnych dla pierwszych aukcji OZE

       

      Informacja prasowa nt. opinii IEO o cenach referencyjnych dla pierwszych aukcji OZE

      Instytut Energetyki Odnawialnej

      Warszawa, 21 września 2015 roku

       

      W jaki sposób zostały obliczone ceny referencyjne OZE dla systemu aukcyjnego ?

      Instytut Energetyki Odnawialnej (IEO) przygotował opinię o projekcie rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie cen referencyjnych dla OZE. Rozporządzenie o wysokości cen referencyjnych jest dla rynku OZE najważniejszym aktem wykonawczym do ustawy o OZE, wprowadzającym system aukcyjny w Polsce i zadecyduje o szansach  poszczególnych projektów inwestycyjnych OZE na  udział w aukcji  oraz o  kształcie tzw. „miksu” technologii energetycznych w energetyce odnawialnej w Polsce do 2030 roku.

      Wysokość cen referencyjnych, zgodnie z logiką systemu aukcyjnego i delegacją ustawową, powinna odpowiadać kosztom produkcji energii w poszczególnych rodzajach instalacji OZE, obliczonym wg tzw. metodyki LCOE (od ang. Levelised Cost of Energy). LCOE wyznacza minimalną, możliwą do zaakceptowania ze względów ekonomicznych przez inwestora (przy akceptowalnym poziomie ryzyka), taryfę na energię sprzedawaną do sieci, gwarantowaną w okresie kolejnych 15 lat, która zapewni znaczącej grupie inwestorów opłacalność inwestycji.

      Jak zauważa Grzegorz Wiśniewski, prezes think-tanku IEO, w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia przygotowanym przez Ministerstwo Gospodarki nie ma informacji o przyjętym modelu ekonomicznym, podane są tylko niektóre  z kluczowych parametrów technicznych i kosztowych, ale z reguły w sposób uwikłany (zagregowany), przez co są trudne do interpretacji. Nie wiadomo też jakim  uwarunkowaniom, np. konkretnym (założonym) wielkościom mocy instalacji odpowiadają podane w uzasadnieniu parametry, co uniemożliwia ich weryfikację, ponieważ w rzeczywistości część kosztów jest silnie uzależniona od mocy instalacji. Nie ma także założeń ustalających, kiedy instalacje będą zbudowane (okres ponoszenia kosztów wpływa na wartość pieniądza w czasie oraz spodziewaną degresję kosztów technologii), co jest o tyle istotne, że inwestor po wygranej pierwszej aukcji (termin zamknięcia) ma do 48 miesięcy na zrealizowanie inwestycji (w przypadku fotowoltaiki – 24 miesiące, a w przypadku morskiej energetyki wiatrowej nawet 72 miesiące).

      Wg analiz IEO, poziomy cen referencyjnych w projekcie rozporządzenia, zaproponowane przez MG dla różnych  technologii OZE, znajdujących się na różnych etapach krzywej uczenia i rozwoju rynkowego, są zaskakująco niskie. Koszty te są na bardzo podobnym poziomie, zbliżonym do średniej – 425 zł/MWh. Co więcej, w projekcie rozporządzenia, nie ma też istotnej różnicy w przypadku źródeł dużych i małych w danej technologii (małe źródła, zwłaszcza na początku mają znacząco wyższe koszty jednostkowe i wyższe LCOE), nowych czy modernizowanych (modernizacja jest tańsza na jednostkę przyrostu mocy). W zestawieniu z kosztami LCOE wyznaczonymi przez IEO i wykorzystanymi  przez rząd miedzy innymi do przygotowania oceny skutków regulacji (OSR) ustawy o OZE, szczególnie widoczne są różnice w cenach referencyjnych wg MG i kosztach LCOE wg IEO dla elektrociepłowni geotermalnych, układów kogeneracyjnych  na biopłyny oraz  biogazowni rolniczych i systemów fotowoltaicznych.  Różnice w wysokościach cen referencyjnych i kosztów LCOE, w sposób bardziej wyrazisty przedstawiono na rysunku.

       

      Rys. Ilustracja względnego odchylenia w [%], cen referencyjnych podanych przez MG w projekcie rozporządzenia oraz kosztów LCOE produkcji energii obliczonych i zaktualizowanych  przez IEO.

      Na rynku nie wydarzyło się nic takiego aby np. koszty produkcji energii z biomasy wzrosły, a (pomijając elektrownie geotermalne) koszty energii z  biogazu i fotowoltaiki  tak gwałtownie spadły. Bardziej szczegółowa analiza różnic pomiędzy cenami referencyjnymi i kosztami energii z OZE z projektu rozporządzenia i wynikami z ekspertyz IEO pozwala zauważyć pewne prawidłowości:

       

      1. średnie ceny referencyjne dla wszystkich zestawionych instalacji są o 27% niższe niż koszty LCOE wg wyliczeń IEO;
      2. w projekcie rozporządzenia średnie ceny referencyjne dla dużych źródeł (> 1 MW) są o 6% wyższe niż średnie ceny dla  małych źródeł (<1 MW). Jest to zjawisko nietypowe, nie znajdujące uzasadnienia w  realnych kosztach;
      3. średnie ceny referencyjne dla małych źródeł (< 1 MW) są o 21% niższe niż koszty LCOE wg IEO, podczas gdy średnie ceny dla dużych źródeł (>1 MW) w projekcie rozporządzenia są tylko o 2% niższe od wyników analiz IEO, co świadczyć może o korzystniejszych od oczekiwanych cenach referencyjnych dla dużych źródeł;
      4. relatywnie, w stosunku do wyników badań IEO, najwyższy wzrost cen referencyjnych daje się zauważyć w wielkoskalowych technologiach energetycznego wykorzystania biomasy (zwłaszcza w elektrowniach dedykowanych i współspalających biomasę w układach hybrydowych – wzrost o 18%), w mniejszym zakresie w energetyce wiatrowej. Relatywnie najbardziej w stosunku do wyników analiz IEO straciły na wysokości cen referencyjnych: elektrownie geotermalne  i układy  kogeneracyjne na biopłyny (oleje  roślinne), ale także małe biogazownie (41%)  i małe systemy fotowoltaiczne (32%).

      Zdaniem Grzegorza Wiśniewskiego projekt rozporządzenia o cenach referencyjnych, skierowany już pośpiesznie do uzgodnień międzyresortowych,  powinien być wcześniej podany szerokiej konsultacji społecznej, w oparciu o przejrzyście przygotowane i zrozumiałe uzasadnienie.

       

      Załącznik: Opinia Instytutu Energetyki Odnawialnej o projekcie rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie cen referencyjnych dla OZE


    • Założenia do ustawy o odnawialnych źródłach energii wg Związku Pracodawców Forum Energetyki Odnawialnej

      Związek Pracodawców Forum Energetyki Odnawialnej Założenia do ustawy o OZE Grzegorz Wiśniewski, Prezes ZP FEO Forum Energetyki Odnawialnej „Biznes i przemysł dla zielonej gospodarki” Warszawa, 26.10.2011

      Czytaj więcej


    • Zestawienie uwag i propozycji zmian przekazanych do projektu Ustawy o odnawialnych źródłach energii w trakcie uzgodnień międzyresortowych, 11 października 2012r.

      ZESTAWIENIE UWAG I PROPOZYCJI ZMIAN PRZEKAZANYCH DO PROJEKTU USTAWY O ODNAWIALNYCH ŻRÓDŁACH ENERGII W TRAKCIE UZGODNIE Ń MI ĘDZYRESORTOWYCH

      Czytaj więcej


    Przemyślane i efektywne rozwiązania dla rynku energii odnawialnej.



    NIP: 524-24-00-349; KRS: 0000036667; Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy; XIII Wydział KRS Rejestr Przedsiębiorców; Bank ALIOR, O/Warszawa - Rakowiecka 39a, Numer rachunku 70 2490 0005 0000 4530 3375 5501; Kapitał zakładowy: 53.500 zł

    Cookies