Przed najwyższymi cenami prądu w Polsce chronieni są:
1) odbiorcy wrażliwi korzystający z dodatków mieszkaniowych,
2) taryfowane gospodarstwa domowe oraz
3) największe firmy zwane odbiorcami przemysłowymi, zużywające powyżej 100 GWh energii.
Dane URE wskazują, na postępujący dynamiczny wzrost cen energii dla firm rzędu 3-5% w skali roku. Polityka energetycza i ostatnie zmiany w prawie pogłebią ten niepokojący trend dodatkowymi opłatami, w szczególności coraz wyższymi opłatami sieciowymi i drastyczną podwyżką opłaty przejściowej od stycznia 2017 roku. Na dalsze podwyżki wpłynie tzw. rynek mocy. W znacznej grupie małych firm już obecnie udział energii w kosztach działalności przekracza 7%, ale (w przeciwieństwie do dużych firm) nie kwalifikują się do pomocy jaką uzyskują odbiorcy przemysłowi.
Jak małe firmy mogą sobie same pomóc? Trudno jest w małej firmie czy gospodarstwie rolnym wprowadzić znaczące oszczędności w zużyciu energii elektrycznej. Można jednak wykorzystać odnawialne źródła energii (OZE) i dzięki temu nie tylko zmniejszyć rachunki, ale także generować dodatkowe przychody i z dyskryminowanego na rynku konsumenta stać się autoproducentem energii*. Dodatkową okazję dla mniejszych firm stwarza art. 41 ust. 8 ustawy o OZE, który wszedł w życie 1 lipca br., i który umożliwia sprzedaż ewentualnych nadwyżek energii z mikroinstalacji o mocy do 40 kW po cenie „urzędowej” (określanej przez Prezesa URE).|
branża mięsna |
piekarnictwo |
|
branża rybna |
produkcja napojów |
|
mleczarstw |
chłodnictwo usługowe |
|
sadownictwo i warzywnictwo |
branża żywności mrożonej |
|
drobiarstwo |
markety spożywcze |
|
hotelarstwo |
|
Opłacalność mikroinstalacji OZE w przedsiębiorstwach trzeba określać indywidualnie, ale dziesiątki analiz wykonane przez IEO dla MŚP i rolników oraz ankiet z firm, które już zainwestowały w OZE pozwalają na podanie przykładu referencyjnego:
|
Finansowanie |
ze środków własnych |
z kredytu |
|
Nadwyżka finansowa korzyści nad kosztami (NPV, 25 lat) |
110 900 |
103 400 |
|
Stopa zwrotu (IRR, 25 lat) |
8,2% |
9,6% |
|
Prosty okres zwrotu (lata) |
10,4 |
11,6 |
|
Zdyskontowany okres zwrotu (lata) |
12,5 |
13,1 |
|
Roczna produkcja energii (kWh/rok): |
40 000 |
|
|
Współczynnik autokonsumpcji energii |
80% |
|
|
Roczna oszczędność kosztów energii (zł/rok) |
20 000 |
|
|
Roczne ograniczenie emisji CO2 (t/rok): |
33,28 |
|
Założenia (parametry średnie):
- instalacja fotowoltaiczna 40 kW na dachu lub gruncie,
- zużycie energii w przedsiębiorstwie: 300 MWh/rok,
- koszt inwestycyjny instalacji PV: 4 700 zł/kW netto,
- roczne koszty eksploatacyjne: 100 zł/kW
Rekomendacje:
Zastosowanie mikroinstalacji np. fotowoltaicznej w przedsiębiorstwie wobec wysokich kosztów energii sieciowej i korzystnych zapisów ustawy OZE dotyczących rozliczania produkowanej energii w tych instalacjach jest opłacalne ekonomicznie – okres zwrotu wynosi ok. 13 lat. Na wzrost opłacalności inwestycji korzystnie wpływa większe bezpośrednie zużycie wyprodukowanej energii na potrzeby własne (autokonsumpcja) lub nawet całkowite jej wykorzystanie. Ponadto skorzystanie z przepisów dotyczących mikroinstalacji znacznie upraszcza proces inwestycyjny (brak koncesji, opłat przyłączeniowych, pozwolenia na budowę). Poza korzyściami ekonomicznymi własna instalacja PV pozwala na zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego oraz poprawę ekologicznego i społecznego wizerunku firmy, co ma coraz bardziej istotne znaczenie w kontekście konkurencyjności i eksportu. Jednakże, należy dodać, że wyniki opłacalności zakupu instalacji OZE mogą się różnić w zależności od taryfy energetycznej z jakiej korzysta przedsiębiorca, mocy instalacji OZE oraz poziomu autokonsumpcji energii z OZE.
Słowniczek:
*Autoproducent (wg IEO) - przedsiębiorstwo - odbiorca końcowy, który znaczącą część zużywanej na własne potrzeby energii elektrycznej produkuje we własnych źródłach, najczęściej OZE i jako producent energii nie musi ponosić pełnych kosztów utrzymania systemu energetycznego1.
1W myśl powyższej definicji Autoproducent wykorzystujący wyłącznie energię z OZE jest w praktyce „prosumentem biznesowym”. W odróżnieniu jednak od prosumenta niebiznesowego (nieprowadzącego działalności gospodarczej) zdefiniowanego w ustawie o OZE, który nie tylko nie zarabia, ale - przy korzystaniu z przypisanych mu prawem „opustów” przy oddawaniu nadwyżek energii do sieci - zazwyczaj dopłaca do inwestycji.