W myśl zapisów nowelizacji ustawy o OZE - poza prosumentami - w mikroinstalacjach do mocy 40 kWe energię elektryczną mogą wytwarzać przedsiębiorcy na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Jest to rozwiązanie wpisujące się w model semi off grid tj. wykorzystania energii na własne potrzeby z możliwością odsprzedaży do sieci. Właściciele większych instalacji będą mogli skorzystać z systemu aukcyjnego, do którego ceny referencyjne dla poszczególnych koszyków technologicznych zostaną ogłoszone w rozporządzeniu Ministra Energii, lub realizować inwestycje poza ustawą np. ze wsparciem dotacyjnym w instalacje OZE nastawione na autokonsumpcję energii.
Jakie prawa ma przedsiębiorca produkujący energię na cele swojej działalności
- Sprzedawca ma obowiązek zakupu niewykorzystanej energii wytworzonej przez przedsiębiorcę w mikroinstalacji z odnawialnych źródeł energii, w tym przechowywanej w magazynie energii. Ustawodawca poprawił kontrowersyjny zapis sugerujący, że warunkiem koniecznym do odebrania energii jest jej wcześniejsze zmagazynowanie.
- Cena zakupu energii elektrycznej wynosi 100% średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale ogłoszonej przez Prezesa URE. Przedsiębiorca może liczyć na ok. 17 groszy za kWh. W stosunku do zapisów ustawy o OZE z 20 lutego 2015 roku, wobec przedsiębiorców zrezygnowano z rozliczenia typu net-metering, powracając do wcześniejszej koncepcji z Prawa energetycznego (małego trójpaku). Uzasadnienie do ustawy o OZE milczy skąd takie rozwiązanie, ale z ekonomicznego jest to i tak przepis stosunkowo prosty i bardziej korzystny od opustów dla prosumentów.
- Obowiązek zakupu oferowanej energii elektrycznej z OZE powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej i trwa przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2035 r.
Wstępna analiza opłacalności budowy mikroinstalacji OZE dla małego przedsiębiorstwa
Opłacalność inwestycji realizowanej w małym przedsiębiorstwie przeanalizowano przyjmując następujące założenia:
- Moc mikroinstalacji fotowoltaicznej (PV) 20 kW
- Zużycie energii w przedsiębiorstwie 20 000 kWh/rok
- Koszt inwestycyjny instalacji PV to 5 556 zł/kW netto, przy założeniu postępującego spadku cen PV.
- Roczne koszty eksploatacyjne to 100 zł netto za kW, ponadto akcyza w wysokości 20 zł/MWh
- Instalacja będzie finansowana w całości ze środków własnych, albo z kredytu inwestycyjnego dla przedsiębiorstwa w 80%, lub z dotacji z programu „Prosument” (przy założeniu braku ograniczeń związanych z przekroczeniem pomocy publicznej)
- Założono bezpośrednie zużycie energii z PV na potrzeby własne w wysokości 50% lub 80% w przedsiębiorstwie
- Sprzedawca energii będzie miał obowiązek odbioru energii z instalacji przez 15 lat. Po tym czasie nadwyżki energii będą oddawana do sieci bezpłatnie.
- Koszt kapitału własnego (dyskonto) przyjęto na poziomie 2%, dodano premię za ryzyko 2%.
- Prognozowany wzrost detalicznych cen zmiennych składników rachunku za energię: 1%, a hurtowych cen energii: 0,5%
Opłacalność instalacji w przedsiębiorstwie w trzech wariantach
Wnioski
Realizacja mikroinstalacji w przypadku przedsiębiorców w myśl nowych przepisów okazuje się korzystniejsza niż w wypadku prosumentów, dzięki pozostawieniu możliwości sprzedaży nadwyżek energii po cenach rynkowych. Opłacalność instalacji jest tym większa, im większy poziom autokonsumpcji, a w przypadku działalności gospodarczej profil zużycia energii jest znacznie lepiej skorelowany z uzyskami z instalacji PV, niż w budynkach mieszkalnych. W przypadku przedsiębiorstw przy założeniu optymalnego doboru mocy mikroinstalacji do profilu wykorzystania energii w przedsiębiorstwie, realne są okresy zwrotu na poziomie 10-15 lat. Nawet kredytowanie instalacji umożliwia przedsiębiorstwu zwrot z inwestycji w okresie jej eksploatacji. Głównymi czynnikami ryzyka inwestycyjnego są ceny energii i jej składniki taryfowe.
